Węże do wody

Wąż jest elastycznym, pustym wewnątrz przewodem, zaprojektowanym, aby przynosić płyny i ciecze z jednego miejsca w drugie. Czasami jest on nazywany rurą, choć błędnie jako, że słowo rura zazwyczaj odnosi się do sztywnych przewodów, gdy wąż nie jest jednym z nich ze względu na swoją giętkość, albo po prostu szlauchem. Kształt węża jest zazwyczaj cylindryczny, a jego przekrój okrągły.

Konstrukcja węża do wody jest oparta na kombinacji jego zastosowania oraz wydajności. Czynnikami wspólnymi, wpływającymi na projekt węża są czynniki takie, jak: rozmiar, współczynnik ciśnienia, waga, długość, to czy jest prosty albo kształtem przypominający cewkę oraz zgodność z substancjami chemicznymi.

Zastosowania najczęściej wymagają węża skonstruowanego z nylonu, poliuretanu, polietylenu, PCV lub syntetycznych czy też naturalnych gum. Jest to zależne od środowiska, w którym będą używane oraz od współczynnika ciśnienia cieczy wewnątrz, który będzie odpowiadał zapotrzebowaniu na niego w danej pracy, do której zaangażowany jest wąż. Ostatnimi laty węże są produkowane także ze specjalnych gatunków polietylenu, takich jak polietylen o niskiej gęstości lub liniowy polietylen o niskiej gęstości. Inne materiały uwzględniają teflon, stal nierdzewną i inne metale.

W celu osiągnięcia przez wąż lepszej odporności na ciśnienie, może być on również wzmacniany włóknami lub stalową linką. Powszechnie stosowane metody wzmacniania węża to splatanie, skręcanie, dzianie, a następnie owijanie stosów tkanin wokół niego - z takimi wąż może tolerować ciśnienie nawet do 10bar. Należy jednak pamiętać, iż tego typu wzmocnienia gwarantują zwiększenie odporności węża na ciśnienie, ale jednocześnie zwiększają jego sztywność. By zyskać elastyczność, używane są pofałdowania lub mieszki. Aby utrzymać struktury tego typu pod wpływem ciśnienia panującego w wężu, zwykle używane są obwodowe bądź spiralne obręcze wzmacniające.